توضیح کتاب:
هنر نقاشی به عنوان کهنترین هنر بشری در ارتباط تنگاتنگ با دیگر هنرها بوده و در تکامل هنرهایی چون سفالگری، خطاطی و غیره نقشی اساسی داشته است. باستانشناسان نیز برای مطالعة جنبههای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، نظامی و مذهبی زندگی انسانهای پیشین، نیازمند بررسی سیر تحول نگارگری از آغاز ابداع این هنر تا امروز هستند. دوران اسلامی نیز، دورة شکوفایی هنر نگارگری یا مینیاتور محسوب میشود. مینیاتورهای دورة اسلامی همراه با متننوشتهها، علاوه بر موضوعات گوناگون سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دارای تکچهرههایی از نقاشان، درویشان، حکمرانان و افراد مشهور است که میتواند برای مورخان، باستانشناسان و دانشمندان علوم دیگر حائز اهمیت باشد. در کتاب حاضر، با توجه به ارزش هنر نگارگری در علم باستانشناسی، به تاریخ هنر نقاشی و مینیاتور از دورة پیش از تاریخ تا دوران اسلامی پرداخته شده است. برخی از مباحث عبارتاند از: نقاشی صخرهای، نقاشیهای پیش از تاریخ ایران، نقاشیهای دوران تاریخی ایران شامل عصر هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان، نگارگری ایران از صدر اسلام تا دورة تیموری، نگارگری عصر تیموریان، صفویان و پس از دورة صفوی.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.